Toh0282《三学经》

戒、定、慧三学是佛教修道的核心内涵，也是佛陀的追随者们所奉行的圭臬。佛陀游行讲学至毘舍离近郊的娑罗树林时，主动向比丘大众宣说「常习戒定慧，能断贪瞋痴、出离三有」的道理。

原经无跋文，因此无法从经文中得知译者的身分与背景。透过对内容的考察可知，本经很可能是从《毘奈耶事》（Vinayavastu /འདུལ་བའི་གཞི）节录出的单行本，而藏文《毘奈耶事》的译者为吐蕃时期的大译师嘎瓦．贝则（སྐ་བ་དཔལ་བརྩེགས། circa 8^th）。另，根据布顿．仁钦主（བུ་སྟོན་རིན་ཆེན་གྲུབ 1290-1364）于《佛教史大宝藏论》（བདེ་བར་གཤེགས་པའི་བསྟན་པའི་གསལ་བྱེད་ཆོས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་གསུང་རབ་རིན་པོ་ཆེའི་མཛོད）中所记，本经的译者是吐蕃时期的另一位大译师耶谢德（ཡེ་ཤེས་སྡེ། circa 8^th）。由此可知，本经是在藏传佛教前弘期的公元8世纪传至吐蕃并译为藏文的。