Toh0282《三學經》

戒、定、慧三學是佛教修道的核心內涵，也是佛陀的追隨者們所奉行的圭臬。佛陀遊行講學至毘舍離近郊的娑羅樹林時，主動向比丘大眾宣說「常習戒定慧，能斷貪瞋癡、出離三有」的道理。

原經無跋文，因此無法從經文中得知譯者的身分與背景。透過對內容的考察可知，本經很可能是從《毘奈耶事》（Vinayavastu /འདུལ་བའི་གཞི）節錄出的單行本，而藏文《毘奈耶事》的譯者為吐蕃時期的大譯師嘎瓦．貝則（སྐ་བ་དཔལ་བརྩེགས། circa 8^th）。另，根據布頓．仁欽主（བུ་སྟོན་རིན་ཆེན་གྲུབ 1290-1364）於《佛教史大寶藏論》（བདེ་བར་གཤེགས་པའི་བསྟན་པའི་གསལ་བྱེད་ཆོས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་གསུང་རབ་རིན་པོ་ཆེའི་མཛོད）中所記，本經的譯者是吐蕃時期的另一位大譯師耶謝德（ཡེ་ཤེས་སྡེ། circa 8^th）。由此可知，本經是在藏傳佛教前弘期的西元8世紀傳至吐蕃並譯為藏文的。