Toh0029 《圣般若波罗蜜多金刚手大乘经》

佛在王舍城时，应金刚手菩萨所问，宣说藉由诸法无自性、无相、离实有、不可得，以及其他《大般若经》所说十余种空义而修学般若波罗蜜多的道理。就内容而言，应可将本经视为「藉空观而入般若之道」的总纲。

本经属于后弘期的藏译经典。根据俄尔钦．贡噶桑波（ངོར་ཆེན་ཀུན་དགའ་བཟང་པོ། 1382-1456）撰《受法录．大海》（ཐོག་ཡིག་རྒྱ་མཚོ）所载，推测本经应为12世纪上半叶时，由班智达奔曳师利（Puṇyeśrī, circa 11^th）与藏地的定巴译师．楚臣炯内（སྟེང་པ་ལོ་ཙཱ་བ་ཚུལ་ཁྲིམས་འབྱུང་གནས། 1107-1190）传入藏地的。另依第五世达赖喇嘛．阿旺罗桑嘉措（ངག་དབང་བློ་བཟང་རྒྱ་མཚོ། 1617-1682）撰《闻正法录．恒河水》（དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་གསན་ཡི་གངྒའི་ཆུ་རྒྱུན）所载的本经传承，则可推测本经传入藏地的时间不晚于11世纪。